Parafia Zabierzów. Kościół, intencje mszalne, ogłoszenia, historia, grupy parafialne

Zabierzów, położony w pobliżu Rzeszowa, jest miejscem o bogatej i wielowarstwowej historii, sięgającej korzeniami czasów sprzed ponad dziewięciu wieków. Już w roku 1115, jak odnotowuje kronika, tereny te były siedzibą majątków kościelnych oraz kamiennego kościoła, który przybrał formę rotundy. To wczesnośredniowieczne sanktuarium, podlegające władzy biskupa krakowskiego obrządku łacińskiego, stanowiło ważny punkt duchowy w regionie, gdzie mieszkańcy często posługiwali się słowiańskim obrządkiem liturgicznym.

W 1518 roku dokumenty potwierdzają założenie parafii przez Mikołaja Bartłomieja Pakosza, który nie tylko zbudował kościół, ale również uposażył parafię, zapewniając jej stabilność i możliwości rozwoju. Zabierzów, już w XIII wieku, odegrał kluczową rolę w historii regionu, gdy po zajęciu Rzeszowa przez Rusinów, w grodzie zabierzowskim stacjonował garnizon wojskowy broniący dostępu do miasta przed tatarskimi najazdami.

Szczególnie dramatyczny rozdział historii Zabierzowa miał miejsce podczas najazdu tatarskiego w 1624 roku, kiedy to kościół, broniony przez miejscowych chłopów pod dowództwem proboszcza ks. Marcina Krzemińskiego, został zniszczony, a proboszcz uprowadzony. W następnych latach na jego miejscu powstała drewniana kaplica, co było symbolem niezłomności i wiary mieszkańców.

Inicjatywa Mikołaja Spyteka Ligęzy, który ufundował szpital dla ubogich, przejęty później pod opiekę przez księcia Jerzego Lubomirskiego, świadczy o silnej tradycji filantropii i troski o potrzebujących w Zabierzowie. Jednak kaplica ta, podobnie jak wcześniejsze budowle, nie przetrwała próby czasu, ulegając zniszczeniu podczas „potopu” szwedzkiego.

Wiek XVIII przyniósł odbudowę i rozkwit parafii, kiedy to Jerzy Ignacy Lubomirski zainicjował budowę nowego, kamiennego kościoła, którego konsekracja odbyła się w 1729 roku przez bp Andrzeja Pruskiego. Kościół ten, choć niewielki, jednonawowy, stał się duchowym sercem Zabierzowa.

Rozbudowa kościoła w 1909 roku przez ks. Marcela Sochańskiego, w tym dobudowa barokowej wieży oraz nowej kaplicy, a także odnowienie polichromii, świadczy o ciągłym dążeniu do piękna i doskonałości w sferze duchowej. Niestety, II wojna światowa przyniosła kolejne zniszczenia, gdy Niemcy urządzili na wieży punkt obserwacyjny, co sprawiło, że kościół został uszkodzony przez ostrzał artyleryjski.

Parafia Zabierzów, obejmująca dziś Racławówkę z przysiółkiem Zabierzów, Nosówkę i Kielanówkę, jest przykładem miejsca, które mimo wielu trudności i zmagań, zachowało swoją tożsamość i kontynuuje misję duchową w sercu społeczności.