Założenie kościoła parafialnego w Święcanach w drugiej połowie XIV wieku, mimo braku zachowanych źródłowych wiadomości z tego okresu, stanowi ważny element historii miejscowości. Jan Długosz, w swoim dziele „Liber beneficiorum” z lat sześćdziesiątych XV wieku, jako pierwszy dostarcza informacji o istnieniu kościoła w Święcanach, potwierdzając jego ważną rolę w życiu lokalnej społeczności.

Tradycja lokalna mówi, że pierwszy, drewniany kościół znajdował się w innym miejscu niż obecny. Przypuszcza się, że spłonął, co doprowadziło do budowy nowego kościoła w 1520 roku. Ta data jest przyjmowana jako początek istnienia obecnego kościoła, który wraz z trzema kaplicami filialnymi, tworzy duchowe centrum dla mieszkańców parafii i okolic.

Rozwój parafii widać także w późniejszych działaniach, jak dekret Kurii Biskupiej w Przemyślu z 1966 roku, który przyłączył do parafii wieś Siepietnicę, zwiększając liczbę jej mieszkańców i potwierdzając rolę parafii jako ważnego ośrodka religijnego. Budowa kaplicy w Siepietnicy w 1974 roku, mimo sprzeciwu władz, była wyrazem determinacji i wiary społeczności, co zostało podkreślone poświęceniem kaplicy przez bp. Ignacego Tokarczuka.

Kolejne kaplice, takie jak ta na Przechodach i w Czermiance, również stanowią świadectwo rozwoju parafialnego życia duchowego, a ich budowa i rozbudowa wskazują na ciągłą potrzebę miejsc kultu religijnego wśród mieszkańców. Kaplica w Nadolu, zbudowana w 1838 roku, dodatkowo podkreśla zróżnicowaną historię sakralną tej parafii.

Historia parafii w Święcanach jest opowieścią o wierze, tradycji i ciągłym rozwoju, odzwierciedlającym duchowe potrzeby jej mieszkańców przez wieki. Stanowi ona ważny rozdział w historii religijnej regionu, będąc jednocześnie miejscem zgromadzenia, modlitwy i celebracji dla wielu pokoleń.