Założycielem nowej placówki duszpasterskiej w Wysokiej był ks. Kazimierz Zawałkiewicz, proboszcz z Zaczernia. To on podjął pierwsze kroki, aby uzyskać zgodę na budowę kościoła, co miało miejsce w lutym 1912 roku. Pomimo trudności finansowych, które dotykały parafię w tamtym czasie, lokalna społeczność wykazała się niezwykłym zaangażowaniem. Andrzej Bazan i Ludwik Bułaś otrzymali zadanie zbierania funduszy na budowę świątyni, zarówno w okolicach Rzeszowa i Łańcuta, jak i poza granicami kraju. W ten sposób, także dzięki wsparciu Polaków mieszkających w Stanach Zjednoczonych, udało się zgromadzić niezbędne środki.

Znaczącym gestem było także przekazanie przez Jana Bieniaszewskiego, właściciela miejscowego dworu, gruntu pod budowę kościoła oraz dodatkowych ziem na utrzymanie duchownego przez gminę. Budowa kościoła rozpoczęła się w maju 1913 roku i, dzięki wysiłkom społeczności, zakończyła się po zaledwie trzech miesiącach. W rezultacie, 15 września tego samego roku, ks. R. Malinowski, dziekan rzeszowski, poświęcił nową świątynię pod wezwaniem Matki Bożej Królowej Różańca Świętego.

Rozwój parafii nie zatrzymał się na budowie kościoła. W latach następnych powstała nowa plebania, a w 1928 roku oficjalnie ustanowiono parafię w Wysokiej. Kolejne lata przyniosły budowę nowego, większego kościoła, który zastąpił pierwotną, skromną świątynię. Warto wspomnieć, że do budowy nowego dachu kościelnego przyczynił się hrabia Alfred Potocki, ofiarowując drewno na ten cel. Ponadto, w przededniu II wojny światowej zbudowano wieżę kościoła, którą ukończono już w trakcie wojny.

Kościół w Wysokiej stanowi dziś nie tylko miejsce kultu religijnego, ale również świadectwo solidarności i współpracy społeczności, która przekraczała granice kraju. Konsekracja kościoła w 1969 roku przez ks. Gabriela Marszałka stanowiła ukoronowanie wieloletnich wysiłków wielu pokoleń mieszkańców Wysokiej.